Αρχαίο Όρραον

Η θέα από λόφο της ακρόπολης

Κοντά στο χωριό Γοργόμυλος του Ν.Πρέβεζας βρίσκεται η αρχαία ακρόπολη Όρραον. Ιδρύθηκε τον 4ο αι. π.Χ. από τους Μολοσσούς σε ένα ύψωμα με ιδιαίτερη στρατηγική σημασία. Υπολογίζεται ότι η κατασκευή του κάστρου έγινε την περίοδο βασιλείας του Αλκέτα Α'. Η θέση προσέφερε έλεγχο στους εμπορικούς δρόμους προς τη νότια Ελλάδα και φύλαξη του περάσματος που οδηγούσε στο εσωτερικό του ηπειρωτικού βασιλείου και επομένως ήταν σημαντικό για την άμυνα του κράτους των Μολοσσών. 

Τοπογραφικό διάγραμμα ακρόπολης

Η οχύρωση αποτελούνταν από διπλό τείχος περιμέτρου 750 μέτρων και πολλούς αμυντικούς πύργους.Στο εσωτερικό υπήρχαν περίπου 100 σπίτια χτισμένα πάνω σε πολεοδομικές ''νησίδες'' που σχηματίζονταν από 12 στενούς παράλληλους δρόμους και 2 μεγαλύτερους κάθετους.

Τα ίχνη των δρόμων όπως και πάρα πολλών σπιτιών είναι ορατά μέχρι και σήμερα. Ο πληθυσμός ήταν τουλάχιστον 2000 κάτοικοι, σε περιόδους πολιορκίας όμως, με βάση διάσπαρτα ερείπια κατοικιών στη γύρω περιοχή, ίσως φιλοξενούσε έως και 10000 ανθρώπους.

Μερικά από τα σπίτια διατηρούνται σε άριστη κατάσταση και μάλιστα διακρίνονται ενίοτε και οι τοίχοι των ορόφων με τα παράθυρα, τις λεπτομέρειες των κουφωμάτων, τις υποδοχές των δοκών μέχρι και τις στέγες τους.

Οικία πιθανόν κάποιου σημαντικού προσώπου

Κάποιο από αυτά τα σπίτια, λόγω του μεγέθους και της κατασκευής, θα μπορούσε να θεωρηθεί ως η οικία κάποιου αξιωματούχου ή διοικητή της ακρόπολης ή ακόμα και του ίδιου του βασιλιά. Άλλωστε είναι σχεδόν βέβαιο ότι στο κάστρο, εκτός από τους βασιλείς των Μολοσσών, επισκέπτονταν η Ολυμπιάδα και κάποιες φορές και ο γιος της Αλέξανδρος. Το σπίτι ήταν διώροφο με εσωτερική αυλή, επίσημο δωμάτιο για τις συνεστιάσεις και τα συμπόσια στο ισόγειο, στάβλο, μαγειρείο, λουτρά, ανδρωνίτη και γυναικωνίτη στον όροφο στον οποίο η πρόσβαση γινόταν με εξωτερική λίθινη σκάλα, καθώς και κοιτώνες των δούλων.

Επίσης έχουν διατηρηθεί τα ερείπια μιας μεγάλης υδατοδεξαμενής, χρήσιμης σε περιόδους πολιορκίας. Μια εντυπωσιακή κατασκευή από ορθογώνιους ογκόλιθους με κατάλληλα υλικά στεγανοποίησης, μια λίθινη σκάλα από 19 σκαλοπάτια που οδηγούσε στον πυθμένα και προφανώς κάποιου είδους στέγη που συγκέντρωνε το βρόχινο νερό και το οδηγούσε προς τη δεξαμενή.

Υδατοδεξαμενή

Ακόμα έχει διατηρηθεί ένα μικρό δημόσιο κτίριο στο βόρειο τμήμα του φρουρίου που φαίνεται ότι λειτουργούσε ως δημόσιος χώρος.

Η ακρόπολη εντάχθηκε στο Κοινό των Ηπειρωτών και αφού προέβαλλε σθεναρή αντίσταση στις ρωμαϊκές λεγεώνες, ακολούθησε τη μοίρα των περισσότερων ηπειρωτικών πόλεων. Τα τείχη ισοπεδώθηκαν και η πόλη καταστράφηκε από τον Αιμίλιο Παύλο στην εκστρατεία του 168-167 π.Χ. Αργότερα ανοικοδομήθηκε και κατοικήθηκε ξανά για λίγα χρόνια, χωρίς ποτέ να φτάσει την προηγούμενη ακμή της. Το τέλος ήρθε με την υποχρεωτική μετακίνηση του πληθυσμού στην νεοϊδρυθείσα Νικόπολη το 31 π.Χ.    

Από το 2005 ο χώρος είναι επισκέψιμος στο κοινό καθώς έχουν ολοκληρωθεί πολλά έργα αποκατάστασης  και αναστήλωσης, αν και έγιναν σχετικά λίγες ανασκαφές. Επίσης η πρόσβαση και η στάθμευση στο χώρο είναι πλέον πολύ εύκολες.

Δυστυχώς όμως ο χώρος μοιάζει παραμελημένος με τη βλάστηση να έχει καλύψει τα αρχαία και πολλές φορές ζώα να εισβάλλουν στον αφύλακτο χώρο.

Εργασίες αποκατάστασης

Διατηρημένη οικία

Πολύ κοντά στην αρχαία ακρόπολη βρίσκονται σε εξέλιξη τα έργα κατασκευής του οδικού άξονα της Ιόνιας Οδού, ένα έργο που σίγουρα θα ενισχύσει την επισκεψιμότητα του χώρου ,αρκεί να ακουστούν και οι φωνές ανησυχίας που εκφράζουν φόβους για την στατικότητα των αρχαίων κατοικιών, λόγω των έργων και να ληφθεί μέριμνα για την προστασία τους.